Edyta sempre Geppert - a diva

Edyta, moja ulubiona piosenkarka polką. Minha cantora polaca preferida. 

A letra:

Ty, Panie tyle czasu masz, mie
szkanie w chmurach i błękicie
A ja na głowie mnóstwo spraw
I na to wszystko jedno życie.
A skoro wszystko lepiej wiesz
Bo patrzysz na nas z lotu ptaka
To powiedz czemu tak mi jest,
Że czasem tylko siąść i płakać

Ja się nie skarżę na swój los
Potulna jestem jak baranek
I tylko mam nadzieję, że...
że chyba wiesz, co robisz, Panie.
Ile mam grzechów? któż to wie...
A do liczenia nie mam głowy
Wszystkie darujesz mi i tak
Nie jesteś przecież drobiazgowy
Lecz czemu mnie do raju bram
Prowadzisz drogą taką krętą
I czemu wciąż doświadczasz tak
Jak gdybyś chciał uczynić świętą.

Nie chcę się skarżyć na swój los
Nie proszę więcej, niż dać możesz
I ciągle mam nadzieję, że...
Że chyba wiesz, co robisz, Boże.

To życie minie jak zły sen
Jak tragifarsa, komediodramat
A gdy się zbudzę, westchnę - cóż
To wszystko było chyba... zamiast
Lecz póki co w zamęcie trwam
Liczę na palcach lata szare
I tylko czasem przemknie myśl
Przecież nie jestem tu za karę.

Dziś czuję się, jak mrówka gdy
Czyjś but tratuje jej mrowisko
Czemu mi dałeś wiarę w cud
A potem odebrałeś wszystko.
Ja się nie skarżę na swój los
Choć wiem, jak będzie jutro rano
Tyle powiedzieć chciałam ci
Zamiast... pacierza na dobranoc.

Incerteza de Grechuta

A música é de Marek Grechuta "Niepewność" com o ator Michał Żebrowski e a cantora Kasia Stankiewicz:

A letra:

Gdy cię nie widzę, nie wzdycham, nie płaczę,
Nie tracę zmysłów, kiedy cię zobaczę;
Jednakże gdy cię długo nie oglądam,
Czegoś mi braknie, kogoś widzieć żądam;
I tęskniąc sobie zadaję pytanie:
Czy to jest przyjaźń? czy to jest kochanie?

Gdy z oczu znikniesz, nie mogę ni razu
W myśli twojego odnowić obrazu;
Jednakże nieraz czuję mimo chęci,
Że on jest zawsze blisko mej pamięci.
I znowu sobie powtarzam pytanie:
Czy to jest przyjaźń? czy to jest kochanie?

Cierpiałem nieraz, nie myślałem wcale,
Abym przed tobą szedł wylewać żale;
Idąc bez celu, nie pilnując drogi,
Sam nie pojmuję, jak w twe zajdę progi;
I wchodząc sobie zadaję pytanie:
Co tu mię wiodło? przyjaźń czy kochanie?

Dla twego zdrowia życia bym nie skąpił,
Po twą spokojność do piekieł bym zstąpił;
Choć śmiałej żądzy nie ma w sercu mojem,
Bym był dla ciebie zdrowiem i pokojem.
I znowu sobie powtarzam pytanie:
Czy to jest przyjaźń? czy to jest kochanie?

Kiedy położysz rękę na me dłonie,
Luba mię jakaś spokojność owionie,
Zda się, że lekkim snem zakończę życie;
Lecz mnie przebudza żywsze serca bicie,
Które mi głośno zadaje pytanie:
Czy to jest przyjaźń? czyli też kochanie?

Kiedym dla ciebie tę piosenkę składał,
Wieszczy duch mymi ustami nie władał;
Pełen zdziwienia, sam się nie postrzegłem,
Skąd wziąłem myśli, jak na rymy wbiegłem;
I zapisałem na końcu pytanie:
Co mię natchnęło? przyjaźń czy kochanie?

Tradução de Ulisses Iarochinski:

Quando não te vejo, não suspiro, não choro,
Não perco os sentidos, quando te vejo,
contudo, quando não te vejo há muito,
Algo me falta, exijo-me ver alguém;
Recordando-me a sós, faço uma pergunta:
Isto é amizade? Isto é amor?


Quando dos olhos desapareces, não posso nem agora
No pensamento restaurar tua imagem;
Contudo, várias vezes sinto, apesar do desejo,
Que estás sempre junto da minha memória.
E novamente a sós repito a pergunta:
Isto é amizade? Isto é amor?

Sofri várias vezes, não pensei absolutamente,
Para que ante você fui derramar queixas;
Andando sem rumo, não me assegurei das estradas,
Sozinho não compreendo como em ti vou ao limiar;
E entrando em mim faço a pergunta:
O que me conduz aqui? Amizade ou amor?

Para a saúde da tua vida eu não regatearia,
Para tua paz eu desceria ao inferno;
Embora não mais sorriso houvesse no meu coração,
Teria para você saúde e paz.
E novamente a sós repito a pergunta::
Isto é amizade? Isto é amor?

Quando pões a mão em minhas mãos,
Gosto como ao redor há tranquilidade,
Confio, que em suave sonho termino a vida;
Mas me desperta vivo as batidas do coração,
O qual em voz alta pergunta para mim:
Isto é amizade? Isto é amor?

Quando para você esta canção foi composta,
O eterno espírito minha boca não pode usar;
Cheio de espanto, sozinho se apercebeu,
De onde veio este pensamento, como a rima feita;
E escrevi no final a pergunta:
O que me inspirou? Amizade ou amor?

Neve de fevereiro em Cracóvia

Foto: Ulisses Iarochinski

Quando todos pensavam que o inverno já tinha ido embora, eis que dois dias inteiros de neve caindo tornou tudo branco novamente. Embora a temperatura tenha caido dos 8 graus positivos para zero, e portanto, não esteja tão frio assim, a neve ja sacada de meu quarto no Przegorzaly, em Cracóvia, acumulou 18 centimetros. Esta era a paisagem agora de manhã.